Persboek Philippaerts We Live Horses 2021

maakt hij de overstap van pony’s naar paarden. En in september 2017 vliegt hij voor het eerst de Atlantische Oceaan over, om te schitteren op het roemrijke gazon van Spruce Meadows. Eén jaar later treedt hij in de voetsporen van zijn tweelingbroers en wint hij op het EK in Fontainebleau het EK in teamverband. Sinds januari van dit jaar traint hij in Duitsland bij Marco Kutscher waar hij verder aan zijn carrière werkt. Anthony Philippaerts proefde lange tijd van andere sporten, maar koos enkele jaren geleden definitief voor de paardensport. In 2016 wint de jongste telg van de Philippaerts-dynastie op één dag liefst twee medailles op de Belgische kampioenschappen in Neeroeteren. Een mijlpaal voor het gezin: alle vier de zonen zijn succesvol in de paardensport. In 2017 schittert hij opnieuw op het BK (brons) en scoort hij de zilveren medaille op het Europees teamkampioenschap in Samorin, Slovakije. In 2019 wint Anthony Philippaerts de GP's van Garlo Minore en Lamprechtshausen. Datzelfde jaar is hij ook succesvol in Maastricht, waar eigenlijk alles begon voor vader Ludo Philippaerts. Anthony Philippaerts sluit het jaar af in stijl met de zege in de Grand Prix SIJY-A in Mechelen. Olympische Spelen Elk lid van de familie Philippaerts streeft in elke wedstrijd waaraan hij/zij deelneemt het hoogste goed na. De leuze van Pierre (Baron) de Coubertin, stichter van de moderne Olympische Spelen in 1896, is: deelnemen is belangrijker dan winnen. Ludo Philippaerts nam vier keer deel aan de Olympische Spelen. De eerste keer is in 1992 in Barcelona waar hij met Darco zevende eindigt. Nadien volgen in 1996 de spelen van Atlanta (20e, King Darco), in 2000 die van Sydney en in 2004 de Olympische Spelen in Athene. Zowel in Sydney (Otterongo) als in Athene (Parco) eindigt Ludo Philippaerts op de meest ondankbare plaats: vierde en dus net naast het podium en de medailles. Het zijn stuk voor stuk goede resultaten die niet beloond werden met een medaille, maar die wel als topprestaties beschouwd kunnen, mogen en moeten worden. In een steeds groeiende sport worden de plaatsen elke Olympiade schaarser. In 2012 mag Olivier Philippaerts als reserve mee naar Londen, waar hij uiteindelijk niet in actie komt. In 2016 neemt Nicola Philippaerts deel aan de Olympische Spelen van Rio, maar het wordt geen succes. Voor de uitgestelde Olympische Spelen die dit jaar in Tokio georganiseerd worden is Olivier Philippaerts tweede reserve. Het aantal deelnemende ruiters is teruggebracht van vier naar drie.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjkyODgz