Table of Contents Table of Contents
Previous Page  390 / 716 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 390 / 716 Next Page
Page Background

E18

SPORT

DE STANDAARD

ZATERDAG 13, ZONDAG 14 , MAANDAG 15 AUGUSTUS 2016

PAARDENSPORT

MARC MERCY

RIO DE JANEIRO

| Vanaf zondag

doen zeventien Belgische paarden

en twee Belgische ruiters in Rio

een poging om de eer van de Belgi­

sche paardensport hoog te hou­

den. Nicola Philippaerts wil alvast

de finale halen. ‘Zilverstar voelt

zich fris en is vorm, het moet kun­

nen.’

België heeft een aardige reputatie

op het vlak van de paardensport.

Iets meer bij de paarden zelf dan

bij de ruiters weliswaar. In de

jumping in Rio zullen maar liefst

17 BWPpaarden (Belgisch Warm­

bloed Paarden) starten op 75 deel­

nemers. Wat de ruiters betreft, is

het ondertussen toch al geleden

van 1976 dat ons land nog eens een

medaille behaalde op Olympische

Spelen. Toen veroverden François

Mathy én het Belgische team

brons in Montréal.

Daarna kwam niemand er nog

dichter bij dan Ludo Philippaerts

met Otterongo, een nakomeling

van de legendarische Darco, in

2000 in Sydney. En nu staat er een

nakomeling van Ludo Philip­

paerts zelf op de Spelen van Rio.

‘Sydney herinner ik me alleen nog

vaag. In Athene in 2004 was ik er

zelf bij’, zegt Nicola Philippaerts

(23). ‘Ik was nog een beetje jong,

maar ik ben later wel gaan besef­

fen uit de manier waarop sport­

mannen over de Spelen spreken

dat dat het mooiste en hoogste is

dat je kan bereiken.’

Vader Ludo nam viermaal deel,

maar moest na een blessure vorig

jaar stoppen. ‘Aanvankelijk deed

dat wel pijn, maar door mij en

mijn tweelingbroer Olivier zit hij

nog veel op wedstrijden. En bo­

vendien hebben wij een grote han­

delsstal, die gerund moet worden.

Daar kruipt veel tijd in.’

Nicola Philippaerts deed veel ver­

schillende sporten. ‘Voetbal,

zwemmen, tennis... maar altijd

weer kwam ik terug naar de paar­

densport. Vanaf dan heb ik altijd

de topsport geambieerd. Ik ging

naar de topsportschool paarden­

sport en dat was ideaal. Ik kon er

mijn studie combineren met veel

trainen en veel wedstrijden. En nu

ben ik samen met mijn broer ac­

tief in de zaak. Wij maken de paar­

den. Wij rijden elke week wed­

strijden met sommige van onze

paarden en maken ze zo klaar om

de juiste klant te vinden.’

Philippaerts moest erg lang wach­

ten om zekerheid te krijgen over

zijn selectie. ‘Daar heb ik begrip

voor. Wij konden geen ploeg van

vier afvaardigen en als je er maar

twee mag kiezen, is het moeilijk

omdat veel ruiters het voorbije

jaar mooie dingen lieten zien.

Mijn broer ook ja, maar we wisse­

len mekaar blijkbaar af: hij mocht

vorig jaar naar de Wereldspelen,

ik nu naar Rio.’

Voor Philippaerts’ paard Zilver­

star is het het eerste grote kampi­

Vader

Philippaerts

zendt zijn

zonen uit

Vanaf zondag doen zeventien

Belgische paarden en twee

Belgische ruiters in Rio een

poging om de eer van de

Belgische paardensport hoog

te houden. Nicola Philippaerts

wil alvast de finale halen.

‘Zilverstar voelt zich fris en is

vorm, het moet kunnen.’

oenschap. ‘Dus kan je er nog niet

veel van zeggen. Ik rijd er nu bijna

twee jaar mee en dat is nog niet zo

lang. Maar in die tijd is het paard

enorm vooruitgegaan. Hij lijkt in

vorm, dus moeten we mikken op

een finale (top 35).’

Het was nog maar de tweede verre

reis voor Zilverstar. ‘Dat is voor de

meeste paarden geen probleem.

Zij worden tegenwoordig heel

goed verzorgd op zo’n vlucht, be­

ter dan atleten denk ik. De contai­

ners waarin ze reizen zijn van echt

heel comfortabel.’

Logisch dat ze goed verzorgd wor­

den want paarden zijn dan ook

niet alleen topsporters, maar heb­

ben ook een hoge handelswaarde.

Dus als Zilverstar te goed pres­

teert in Rio, kan het best dat hij

verkocht wordt. ‘Alles is mogelijk’,

zegt Nicola. ‘Dat zou niet gemak­

kelijk zijn. Maar als iemand op dat

moment de gepaste prijs wil beta­

len, wordt hij verkocht. Zo is dat.

Mijn vorige paard, Carlos VHPZ,

is verkocht na de eerste zege in

een Grote Prijs. Maar het vertrou­

wen in mijn vader is groot. Hij

heeft altijd andere paarden ge­

vonden voor ons.’

‘Ik beoefende vele

sporten. Voetbal,

zwemmen, tennis...

maar altijd weer

kwam ik terug naar

de paardensport’

NICOLA PHILIPPAERTS

ZONDAG STARTEN KWALIFICATIES JUMPING

Nicola Philippaerts en zijn paard Zilverstar.

©

Dirk Caremans/belga

ZEILEN

RIO DE JANEIRO

| Op de rust­

dag probeerde Van Acker haar

energiepeil zo veel mogelijk op te

krikken. De zo welgekomen rust­

dag, nadat bleek dat ze geveld was

door een maagdarminfectie door

het vuile water en haast geen

kracht had, een doorslaggevende

factor in de Laser Radiaalklasse.

Dat ze gisteren enkele uren op het

water moest dobberen – er stond

te weinig wind – vooraleer ze kon

beginnen, was niet bepaald een

voordeel gezien haar toestand eer­

gisteren. Met een twaalfde plaats

in de zevende regatta leek ze niet

veel op te schieten, maar in de

achtste vocht ze met elke vezel in

Evi Van Acker knokt zich terug op koers

Het werd een lange,

vermoeiende dag voor de al

verzwakte Evi Van Acker, maar

ook een dag van hoop. Ze

schuift van de tiende plaats op

naar de zevende plaats. Een

beetje een revanche op het

vervuilde water dat haar

olympisch tornooi verknalde.

In theorie kan een medaille

nog, maar het wordt niet

makkelijk.

haar lijf en kwam ze als tweede

door de finish. Maar vooral: enke­

le medailleconcurrenten die de

voorbije dagen altijd voor haar

eindigden, lieten het afweten.

Kortom, als Van Acker op niveau

blijft varen én enkele concurren­

ten blijven steken laten vallen zo­

als gisteren, is er nog iets moge­

lijk. Als, en als.

Vandaag worden regatta negen en

tien gevaren, en dan volgen de zo

belangrijke medailleraces, waar

dubbele punten te verdienen zijn.

Zo neemt Van Acker een beetje

een revanche op Guanabara Bay,

ook wel het Riool van Rio ge­

noemd omdat er zoveel vuiligheid

uit de rivieren en afvoerpijpen in­

stroomt. De wereldzeilfederatie

SCHUIFT VAN DE TIENDE PLAATS OP NAAR DE ZEVENDE PLAATS

wast haar handen in onschuld,

ook al voelde Van Acker zich ellen­

dig. ‘Dit lijkt ons een geïsoleerd

geval, tot nog toe is zij de enige

zeilster van de ongeveer 380 deel­

neemsters die heeft aangegeven

dat ze zich onwel voelt door het

water.’

(hjb)

Als Van Acker op

niveau blijft varen

én concurrenten

blijven steken

laten vallen zoals

gisteren, is er nog

iets mogelijk

Evi Van Acker

©

pn