444 / 716
HET BELANG VAN LIMBURG
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 2016
•
S
7
SPORT
Ik doe mijn best, maar ik
heb zeven jaar niet op de
mountainbike gezeten.
Als ik mee wil spelen, dan
moet ik er twee, drie jaar
echt op trainen
Peter Sagan
Van 5 tot en met 21 augustus
“Dierenbeul” Philippaerts
ontkent beschuldigingen
Het olympisch jumpingtor-
nooi van ruiter Nicola Philip-
paerts (foto) zat er na twee
weigeringen van zijn paard
Zilverstar al snel op. Na de
keuring van de hengst werd hij
zelfs gediskwalificeerd, omdat
de
wedstrijdleiding
een
schaafwonde ontdekt had bij
het paard. “Her en der werd ik
afgeschilderd als een dieren-
beul, die zijn dier overvloedig
met de zweepbewerkte”, aldus
de ontstemde Philippaerts.
“Zo zijn wij niet opgevoed.
Zilverstar en ik vormen een
team en doen alles samen.
Toen hij plots weigerde, deed
ik er alles aanomniet te vallen.
Daarbij raakte ik hem met
mijn spoor. Meer is er niet ge-
beurd.”
(blg, pdk)
JUMPING
FOTO AFP
Anders dan in de koers, is Sagan
in Rio niet het centrum van de
wereld. Bij zijn persconferentie
zijn alles bij elkaar amper een
handvol journalisten aanwezig.
Sagan koos voor de mountainbi-
kewedstrijd, nadat hij het weg-
parcours als te zwaar inschatte
voor een rennermet zijn kwalitei-
ten.Het is danookmeteende eer-
ste vraag: spijt van die keuze, nu
blijkt dat met VanAvermaet toch
een klassieke coureur heeft ge-
wonnen? “Ik heb mijn beslis-
sing al in januari genomen”,
zegt Sagan. “En ik ben er nog
altijd blij mee. Van Averma-
et heeft ook wat geluk
gehad. Als Nibali
niet valt in de af-
daling, is het een
ander verhaal. En niemand
weet of het tactisch dezelfde
wedstrijd was geweest als ik
mee reed. Een olympische
race is onvoorspelbaar met
kleine ploegen. Maar mooi
voor hem.”
Botsing met merrie
Saganbereidde zich voor opRio
in Park City nabij Utah, waar
hij ook zijn voorberei-
ding deed voor het
WK van Richmond. “Ik wilde
rust”, zegt hij. “En trainen op
hoogte. Het is een regio waar ik
de trails ondertussen ken. Ik voel
me er thuis.”
Sagan beleefde grote en kleine
avonturen tijdens zijn verblijf in
de States. Op training botste hij
bijna tegen een wilde merrie en
haar veulen. En hij deed ook mee
aan twee lokale mountainbike-
wedstrijden. “Alsof Kevin Du-
rant even komt mee basketten op
het buurtpleintje”, schreef een
plaatselijke krant toen hij aan de
start kwam van de 8th Annual
Pierre’s Hole. Sagan won, met
precies 21’42” voorsprong op het
nummer twee. De winstpremie
van 7.000 dollar hoefde hij naar
verluidt niet. “Hetwarengeen su-
perraces”, zegt Sagan. “Maar het
is altijd beter om iets te rijden dan
niks te rijden. Of het een goede
voorbereidingwas?Dat zal ikpas
zondag kunnen zeggen.”
Dat zinnetje zal hij nog een keer
of tien herhalen. Bij de vraag hoe
hij zijn kansen inschat, bij de
vraag naar het belang van de
start. Bij zijn inzichten over het
parcours. Hij maakt een bolletje
met zijn handen: “Al die vragen...
Dat kan ik toch alleen zondag
weten.”
Na enig aandringen toch nog dit:
“De favorieten? Kijk gewoon
naar de uitslagen van de wereld-
bekers. Nino Schurter, JulienAb-
salon, die hebben gedomineerd.
Ik doe mijn best, maar ik heb ze-
ven jaar niet op de mountainbike
gezeten. Als ik mee wil spelen,
danmoet ik er twee, drie jaar echt
op trainen en dan heb ik een pro-
bleem in de Tour. Ik ben niet hier
om te winnen.”
Parcours in brand
Toch is dat de conclusie na de
persconferentie. In het bijzonde-
re universum van Peter Sagan is
mountainbike na zijn wereldtitel
bij de junioren altijd bovenaan
blijven staan. Wanneer iemand
hem de keuze voorlegt twijfelt hij
geen seconde: “Wegfiets of
mountainbike? De mountain-
bike natuurlijk. Waarom ? Het is
gewoon
more fun
. Alleen met de
moto rijden is nog meer
fun
.”
Fun, daar is het zondag vooral
om te doen. En dan maakt het
dus niet uit of het parcours nog
een beetje in brand staat. “Ik heb
het gehoord, ja”, zegt Sagan. “Is
de schade groot? Staan er mis-
schien veel bomen langs het par-
cours? Ah, we zullen wel zien.”
Hij stelt zich recht, steekt twee
duimen in de lucht en verlaat de
zaal. “
Goodbye everybody, see you
sunday.
”
Bericht van afgelopen maandag: ‘Mountainbikeparcours deels vernield
door vuurzee’. Is het verkeerd te hopen dat zondag niet alle vlammen
zijn gedoofd? Dat we actieheld Peter Sagan zien slalommen tussen
tegenstanders, rotsblokken en smeulend hout? Zelf ziet hij dat wel
zitten: “De mountainbike of de wegfiets? De mountainbike natuurlijk.”
Peter Sagan keert in Rio terug
naar zijn oude liefde:
“Wegfiets of mountainbike?
De mountainbike natuur-
lijk.”
FOTO AP
“Van Avermaet had wat geluk”
Mountainbiker
PETER SAGAN
heeft geen spijt dat hij
olympische wegrit liet schieten
Ketbi roemloos uitgeschakeld
De zelfverzekerdheid die Si Mo-
hamedKetbi twee dagen voor zijn
olympische debuut uitstraalde,
was helemaal verdwenen. Out in
plaats van goud. “En voor dat
goud kwam ik naar Rio, de rest
telt niet”, zegt hij, het hoofd naar
de grond gericht na zijn nederlaag
in zijn eerste olympische kamp.
“Mijn schuld”
Tegen de vier centimeter grotere
Australiër Safwan Khalil, die met
een trap tegen het hoofd de weg
naar winst opende en nadien ge-
vat controleerde. Ketbi: “Hij nam
mijn armen vast en raakte mijn
hoofd, eigenlijk had hij moeten
worden bestraft en was de score
ongeldig.” Hij zucht. “Ik moet
geen excuses zoeken, het is mijn
schuld.” De waterkans op brons
‘verknoeide’ zijn tegenstander.
AlsKhalil de finale bereikte, werd
Ketbi nog opgevist in de herkan-
singen, maar hij verloor zijn
kwartfinale.
De vraag die al bij zijn olympische
selectie opspeelde, wordt opnieuw
actueel. Ketbi, een frêle jongen
van achttien, 1,80m voor 58 kilo,
zou problemen hebben gehad om
zijn gewichtscategorie te halen
zonder aan kracht en explosiviteit
te boeten. Hij is in volle ontwikke-
ling van jongen naar man. Ketbi
behaalde zijn grote successen, zijn
vicewereldtitel en zijnmedaille op
de Europese Spelen niet dit jaar,
maar vorig jaar. “Dat was niet
leuk om te horen, die geruchten
kloppen niet. Ik stond hier super-
voorbereid op de mat, heb een su-
perdieet achter de rug en was fy-
siek in orde. Dit verlies heb ik aan
mezelf te wijten.”
(hjb)
TAEKWONDO
FOTO BELGA
Jan-Pieter de Vlieger